Giovanni Boccaccio

Eserleri arasında Decameron en fazla tanınan Giovanni Boccaccio, Rönesans hümanizmi için oldukça önemli bir isimdir. İtalyan edebiyatının en büyük sanatçılarından biri olan Giovanni Boccaccio, küçük hikâye türünün kurucusu sayılmaktadır.

Giovanni Boccaccio, 1313 yılında İtalya’da Floransa ilinde bulunan bir komün olan Certaldo’da doğmuştur. Babası küçük bir toprak sahibi bankacı Boccaccino di Chellino’dur ve onun evlilik dışı oğludur. Giovanni Boccaccio, baba evinde büyüyüp özel dersler aldı ve kendisini yetiştirdi. Ticaret ve bankacılık eğitimi için Napoli’ye gönderildi. Sürekli okudu, Akdeniz kültürlerini inceledi. Astronomi, hukuk, edebiyatla ilgilendi. Grekçe öğrendi. Şiirler, öyküler yazdı. Babasının Napoli’ye taşınması üzerine; O da 1335 yılında taşındı ve 6 yıl Napoli’de yaşadı. Napoli’de uzun yıllar yaşadıktan sonra Floransa’ya döndü.

Giovanni Boccaccio, Studium’da hukuk eğitimi aldıktan sonra; bankacılık yerine hukuka yöneldi. 1330 yılında Mario ve Giulio isminde iki de evlilik dışı çocuğu oldu.

Giovanni Boccaccio, bu dönemde Filostrato ve Teseida adlı şiir çalışmalarına da başlar ve Fransız edebiyatından esinlenir. Floransa’ya veba salgını sonrasında 1341 yılında geri döndükten sonra; Ameto’yu yazar. 1344’de tekrar evlilik dışı bir çocuğu Violante doğar.

1348 yılındaki kara ölüm (Veba) Floransa’yı da oldukça etkiler ve bu daha sonra Decameron’da kullanılacaktır. Bu salgında nüfusun %75’i ölür. Decameron’u yazmaya 1349 yılında başlayan Boccaccio, 1352’de eserini bitirmesine rağmen, 1370-1371 yıllarında da eserini tekrar yazar. Yazıtları hala günümüzde mecvuttur.

Orta Çağ'ın sonlarında İtalya'da Rönesans'ı başlatan Dante Alighieri, Francesco Petrarca ve Giovanni Boccaccio'dur. Yüzyıllardır Latincenin bir lehçesi olarak varlığını sürdüren İtalyan dili, ancak XIII. yüzyıldan sonra bir edebiyat dili hâline gelmiştir. Bunda Toskana lençesiyle yazan Dante Alighieri, Francesco Petrarca ve Giovanni Boccaccio'nın payı büyüktür.

Dante Alighieri destanda, Francesco Petrarca şiirde ve Giovanni Boccaccio düzyazıda sanatlarının doruğuna ulaşırken, aynı zamanda Rönesans'a giden yolu da açmış olurlar. “Yeniden doğuş” anlamına gelen “Rönesans”, Batı Avrupa ülkelerinde, XV. yüzyıl sonundan XVII. yüzyıl başına kadar süren, bilimde, sanatta büyük bir canlanmanın ortaya çıktığı dönemdir.

Giovanni Boccaccio’nun ilk eserleri arasında beş kitaptan oluşan düzyazı bir çalışma olan 1335 yılında yazdığı The Love Afflicted ve 12 kantodan oluşan iddialı bir destan olan 1340 yılında yazdığı The Book of Theseus yer alır.

Giovanni Boccaccio, hikâyelerinde Orta Çağ’ın dini konuları yerine, günlük olayları işlemiştir. En ünlü eseri Decameron’dur. Giovanni Boccaccio’nun Decameron adlı eseriyle dünya edebiyatının ilk hikâyecisi olarak sayılmaktadır. Aynı zamanda, tartışmalara neden olsa da, ilk roman yazarı olarak da kabul edilir.

Yunancada 10 anlamına gelen deka ile hemera yani gün sözcüklerinden türetilerek ortaya çıkan Decameron ismi on günlük bir olay anlamını taşımaktadır. Bu eser 100 öyküden oluşarak 10 günde sona eren 10 kısa öyküden oluşmaktadır.

Giovanni Boccaccio’nun Violante Boccaccio, Mario Boccaccio, Giulio Boccaccio adlarında 3 çocuğu vardı.

1355-1374 yılları arasında Giovanni Boccaccio tarafından yazılan De Casibus Virorum Illustrium (Ünlü Adamların Kaderleri Üzerine), Floransa’nın Certaldo bölgesinde, gotik sanat akımına bağlı kalarak yazılmış dokuz ciltlik biyografik bir eserdir. Eserde, Boccaccio’nun kendi döneminde ve bölgesinde en çok bilinen dini, tarihi ve mitolojik hikâyelerden yola çıkılarak Hıristiyan ve Latin tarihine etki etmiş 174 farklı kişinin (eklemelerle birlikte) biyografisi yer almaktadır. Eserin 9. cildinde Boccaccio'nun gözünden Malazgirt Savaşı, Sultan Alp Arslan ve Romen Diyojen'in arasında geçenler, İslam Peygamberi Hz Muhammed'e dair yazılar ve Fransızca nüshasında bu konulara dair minyatürler mevcuttur.

Obezite sorunları da yaşayan Giovanni Boccaccio, son yıllarını hastalıkla geçirdi ve 21 Aralık 1375 tarihinde Certaldo, İtalya’da 62 yaşında ölmüştür.

Eserleri :
- Rime (yaşamı boyunca yazdığı şiirlerin sadeleştirilmiş ve açıklamalı basımı) 1336 - Filocolo (Düzyazı)
1338 - Filostrato (Şiir)
1340 -Teseida (Şiir)
1344 - Elegia di Madonna Fiammetta (Roman)
1353 - Decameron (Öyküler)
1373 - Commento alla Commedia (Dante Alighieri'nin İlahi Komedya'sının yorumu)
1355-1374 - De Casibus Virorum Illustrium (Ünlü Adamların Kaderleri Üzerine)


Kaynak:Biyografi.info