Parnasizm
Adını, Louis Xavier de Richard ile Catulle Mendes’in hazırlayıp Alphonse Lemerre’in bastığı Le Parnasse Contemporain (Çağdaş Parnasçılık) adlı eserden alan edebi akım.
Klasizm, romantizm ve realizmin bütününe tepkili bir akımdır. 1830’lu yıllarda ortaya çıkmıştır. Temel kuramı "sanat sanat içindir" diye özetlenebilir. Aslında realizmin katı toplumculuğu ve gerçekçiliğine bir karşı çıkıştır. Daha çok şiirde kendini gösterir. Sanatsal biçim ve sanatsal içerik kaygısı ön plandadır. Bu akımın etkisindeki edebi eserlerde ölçülü ve nesnel bir anlatım, teknik kusursuzluk ve kesin betimlemeler kullanılır. Parnas şiir için "biçimciliği amaçlayan" şiir de denebilir.
Parnasizm, bir yönüyle kendisinden sonraki doğalcılığa kaynak olmuştur. Zengin bir dil, zengin bir biçim, zengin ve yoğun bir duygusallık işlenir. Theophile Gautier’in şiirlerini, Theodore de Banville, Leconte de Lisle izlemiştir. Parnasizm, edebiyat tarihinde Leconte de Lisle ile özdeşleştirilir. Daha çok toplumu ilgilendirmeyen konuları işlemeyi amaçlamıştır. Zengin bir dil yani günlük hayatta kullanılmayan dil'i yansıtır.
- Alper Erinç Bugün
- Peter Higgs Dün
- Vittorio Alfieri 21 Nisan
- Nazan Saatçi 20 Nisan
- Semih Lütfü Turgut 19 Nisan
- Yıldız Ünsal 18 Nisan
- Lal Denizli 15 Nisan
- Tolga Han 1123
- Aydın Uğurlular 45
- Yunus Emre Genç 40
- Nihal Menzil 37
- Osman Altuğ 35
- Adnan Menderes 28
- Mithat Baydur 28
- Hasan Kılıç Hocaefendi 26
- Meltem Cumbul 25
- Milla Jovovich 21
- Tansu Polatkan 20
- Toprak Sergen 20
- Dilek Kaya 18
- Mehmet Ali Yalçındağ 18
- Önder Bekensir 18